Looking back at 2012 I can say: we have been busy! We have started some important advocacy, wrote about essential problems and initiated quite some discussions. The activities consisted mostly of writing, discussing, lecturing, training. Continue reading
Mooie brochure, geeft heel gefundeerd aan wat er mis is aan gepathologiseer en wat er mis is met binair denken in gender/holebi-land…!” (Frederique Retsema, voorzitter Transgender Vereniging Nederland)
Recent is de Vreerwerk-brochure Transgender – wat is daar nou ziek aan uitgekomen. De eerste uitgebreide Nederlandstalige productie die gaat over pathologisering van transgender. Zo kun je hem op papier bestellen. En hier kun je hem downloaden
Waarom zijn trans*mensen nou afhankelijk van een medische behandeling om hun genderregistratie te mogen wijzigen? En wat is daar goed of fout aan? Zoeken alle transgenders medische hulp? Hoe zit het met trans*: is dat een derde gender? Hoe zit het elders in de wereld? Hoe zal trans er in de toekomst uitzien? Op deze vragen gaat het boekje Transgender: wat is daar nou ziek aan, in.
You never know what you got until you read about it in the DSM
Het boekje bevat de volgende artikelen:
Meer dan twee (J Vreer Verkerke)
Vrijwel iedereen heeft een genderidentiteit, een diep gevoelde overtuiging in hoeverre ze zich man of vrouw (of anders) voelen. Een aanzienlijke groep mensen heeft hun eigen variant, plaatst zich ergens tussen of buiten man of vrouw. En dat komt overal voor.
Het onderscheid tussen het normale en het pathologische wordt direct verbonden aan hoe dit binaire paar geconceptualiseerd is in diverse wetenschappen. Welke waarden worden toegekend aan een normale toestand en een pathologische toestand? En met welke methodes wordt dit onderscheid in de eerste plaats mogelijk gemaakt?
Gendererkenning in Nederland (J Vreer Verkerke)
Niet dat het onverwacht is, maar de regering neemt transgenders niet serieus genoeg. Zoals het er nu uit ziet, krijgen we redelijk wat taart, maar we mogen niet zelf het recept van de taart bepalen. En daar verzet de transbeweging zich tegen. Zonder autonomie is de wet niet compleet.
Gendererkenning wereldwijd (J Vreer Verkerke)
Toen Nederland in 1982 het proces begon naar een wet die het wijzigen van geslachtsregistratie mogelijk maakte voor transseksuelen, was het een van de eerste landen die dat deed. Alleen Zweden en Duitsland hadden eerder een wet. Nu komen wenkende perspectieven komen nu uit Latijns-Amerika.
Aantekeningen vanuit een diffuse logica (Trinidad Bergero et al. )
De Wereldgezondheidsorganisatie en de American Psychiatric Association beschouwen transseksualiteit als een geestelijke stoornis. In dit artikel zetten de auteurs kritisch een aantal aspecten uiteen die betrekking hebben op die conceptualisering als mentale stoornis. Zij denken dat het belangrijk is rekening te houden met de ideologische basis en de impliciete waarden in de classificaties.
Trans in je hoofd (J Vreer Verkerke)
Eerder is geargumenteerd dat trans geen ziekte is en dat transfobie eerder het probleem is dan gendervariatie zelf. We hebben laten zien hoezeer we vastzitten in binair denken dat z’n globale pretenties moet opgeven. Een uitweg kan liggen in perspectief dat fuzzy sets bieden. In de toekomst ben je ‘trans in je hoofd’, met een veelheid aan genderexpressies en geslachten.
Downloaden
De brochure valt hier te downloaden voor wie genoegen neemt met digitaal: Brochure Definitief. Wil je liever papier, dan kun je dat bestellen: voor €7,50 plus porto is “Transgender: wat is daar nou ziek aan” te bestellen door het sturen van dit formulier.
November 8 is international Intersex Awareness Day. The objective is to attract attention for the rights of intersex people and the torture they have to undergo in many cases. Intersex people are people with rights. Rights that are being trodden as soon as your status is discovered. Intersex is the theatre of very strong medico-moral interventions. Since last century the debate fluctuates between acknowledging the intersex person’s feelings or the medical opinion, fixing sex in the direction the doctor thinks best or listening to the patient. Continue reading
De transformatie van het zorgmodel vereist een her-denken van de erkenning van transseksualiteit en transgender als element van diversiteit. De gang door het gezondheidssysteem kan niet gebaseerd blijven op een scenario dat historisch een veelheid aan identiteiten heeft uitgesloten, waarvoor gezondheid en recht tegenstellingen zijn gebleven. Continue reading
There appears to be a growing awareness of intersex issues at the UN. The High Commissioner, Navi Pillay very recently mentioned intersex. Just a crumble still and a bit silly to have to cheer for that, but also: on this level things move (too) slowly. Sometimes the national level works fast, but sometime pressure form the UN or regional human rights bodies is needed. Continue reading
“Op geestelijk terrein is degene die vraagt, zich beroept, smeekt, abnormaal”
Franz Fanon, Piel negra, mascaras blancas 2008:134)
De diagnostische fase vormt een punt van controverse in de medische praktijk rond transseksuelen. De functie van de diagnostiek zelf staat ter discussie, als we accepteren dat er geen enkele reden is om vol te houden dat de rol van de gezondheidsprofessional moet zijn te evalueren of een patiënt wel of niet echt transseksueel is. (Garaizabal, 2003). Continue reading
Het is 2008. Onder de titel Answers to your Questions about Transgender Indivduals and Gender Identitiy toont de werkgroep over genderidentiteit van de American Psychological Association (APA) een stap voorwaarts in het debat over geestesziekte: ze verklaart zonder voorbehoud dat de transgender conditie geen geestesziekte per se is. Continue reading
Vanaf het moment dat in 1980 transseksualiteit als medisch verschijnsel in de derde editie van het Diagnositc and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-III) verschijnt, heeft de kritiek die de diagnostische grondslagen betwijfelde niet opgehouden te klinken.
Dit is het eerste deel van een vijfdelig essay dat ik als essentieel beschouw voor een ieder die zich als activist of professioneel met transgendergezondheid bezighoudt. De schrijfster van dit artikel, Sandra Fernández Garrido, analyseert het huidige denkkader over trans als mentale stoornis en de historische oorsprong ervan en buigt zich over het vaak gevoelde dilemma: moeten we uitgaan van gezondheidsrechten of van genderdiversiteit? Is dit een valse tegenstelling? Hoe zijn we gekomen waar we staan en waar moeten we op letten in onze strijd voor depathologisering van genderidentiteit?
Het hele artikel verscheen origineel als Derechos sanitarios desde el reconocimiento de la diversidad. Alternativas a la psiquiatrización de las identidades trans in “El género desordenado : criticas en torno a la patologización de la transexualidad”.
1. Inleiding: Gezondheidsrechten of diversiteit?
Tot drie jaar geleden kon je de meest zichtbare relatie tussen de transbeweging en het medische circuit samenvatten met de figuur van een gelukkig huwelijk dankzij een vermenging van belangen. Continue reading
Globally speaking some three issues are of great important for trans people to have the possibility for a better life, in accordane to their human rights. These are:
At the 2010 Congenid conference in Barcelona I co-authored the health standards paragraph for trans health. This is meant as a draft for a global trans health policy. Based on total depathologisation of trans identities it clearly states the need for availability and insurance covered trans health care. No one should be left without the possibility to seek medical assistance for gender reasssignment. This is a human rights question.
Using this argument I contacted the Dutch ministry of Health to convince them the Netherlands should plead with the WHO ICD-11 Committee for depathologisation of trans identities, the removal of “Gender Identity Disorder” and reclassification in a different, non-pathological way. Several options can be thought of for this,.
In the Trangender Europe (TGEU) argumentation project”.. And Others” I developed the health care paragraph, giving arguments of trans inclusive health care to activists for policy makers. I have given several talks on this basis (Dublin, Malmö 2010)
Many countries have no possibility for trans people to obtain the trans specific health care deemed necessary to live more comfortable with oneself. Where there is trans specific health care often it is not satisfactory. By stimulating the availability of better information and by advocating for a non pathologising approach we hope to change this. The change process is a great opportunity for cooperation in advocacy.
Big parts of trans negativity and prejudice in health care (as elsewhere) is due to ignorance. Through my experience in European cooperation in developing argumentation for better health carer access for trans people I can help developing a more trans friendly health care and health policy that is trans inclusive.
Together with Transman.nl and in consultation with GATE and TGEU I am now working on an international advocacy project on transgender health care. Through a process of adult education and exchanging ideas we will build an international project aiming for improving trans communities’ capacity in argumenting for good treatment and respectful, non-obligatory, medical interventions based on informed consent. In this proces we want to also enter in a dialogue with national health care and human rights authorities and organizations to raise their awareness on this issue. The project will take place from 2013.