In het kader van discussies aanzwengelen, onbekende theorie toegankelijk maken door vertaling plaats ik afentoe een stuk op deze site. Dit is een vertaling van een paragraaf uit Testo Yonqui van de Spaanse filosoof Beatriz Preciado).
De pil als performatief sleutelapparaat1 van het farmacopornografisch regime is veranderd van een simpele techniek voor geboortebeperking in een programma voor de cosmetische productie van vrouwelijkheid: hij lijkt meer en meer een therapie voor het bestrijden van acne, van hirsutisme (gelaats- en lichaamsbeharing bij vrouwen) of voor vergroting en betere vorm van de borsten. Zo worden er nieuwe pillen geproduceerd op basis van progesteron, zoals Drospirenon2, verhandeld in Duitsland, die vanwege hun anti-mineralocorticoïde werking een vermindering van de vochtvasthoudende werking beloven en verlies van lichaamsgewicht.
Op zichzelf lijken de hormoontherapieën een publiek te verleiden dat op zoek is naar een vermindering van de frequentie en intensiteit van de menstruatie. Het gaat niet meer om een anticonceptie werking (of uitsluitend om anticonceptie), maar om het beheersen van de menstruatiecyclus (zo beloven nieuwe implantaten een totale eliminatie van de menstruatie in een tot vijf jaar). Zoals we weten is die mogelijkheid niet nieuw; integendeel zelfs, dit was een van de effecten van de pil die door Pincus en Carl Djerassi was uitgevonden in 1953. Terwijl in de jaren vijftig, net uit (een tijdperk van) disciplinair seksepolitieke apparaat tevoorschijn komend, die effecten incompatibel waren met de gendermetafysica die vrouwelijkheid met moederschap gelijkstelde, zo zijn ze tegenwoordig in de volle expansie van een farmacopornografisch seksepolitiek model waarin een veelheid aan consumenten toegang heeft tot de moleculaire productie van hun gender en hun seksualiteit volgens de fluctuaties van de farmacologische markt, kondigen de nieuwe implantaten en pillen een nieuwe type high tech vrouwelijkheid aan: de techno-barbie, eeuwig jong en hypergeseksualiseerd, bijna totaal onvruchtbaar en zonder ongesteldheid. In de tijd van de ultratechnologische schone oorlog leeft een nieuwe schone vrouw, product van een veelheid microtechnologieën voor het beheersen van haar seksualiteit. Zij wordt vergezeld door een steriele super-macho wiens erecties technisch worden geproduceerd door een wijze combinatie van Viagra en audiovisuele pornografische codes die langs elektronische weg worden doorgegeven.